પરોઢિયે પંખી જાગીને,
ગાતાં મીઠાં તારા ગાન;
પરોઢિયે મંદિર મસ્જીદમાં,
ધરતાં લોકો તારું ધ્યાન.
તું ધરતીમાં, તું છે નભમાં,
સાગર મહીં વસે છે તું;
ચાંદા સૂરજમાંયે તું છે,
ફૂલો મહીં હસે છે તું.
હરતાં ફરતાં કે નીંદરમાં;
રાતે દિવસે સાંજ સવાર,
તારો અમને સાથ સદાયે;
તું છે સૌનો રક્ષણહાર,
દેવ, બનાવી દુનિયા છે તેં,
તારો છે સૌને આધાર;
તું છે સૌનો, સૌ તારા છે,
નમીએ તુજને વારંવાર !
– ઝીણાભાઈ દેસાઈ ‘ સ્નેહરશ્મિ’
ખુબ સરસ્ ખુબ નાના હતા ત્યારે આ કવિતા એઝ પ્રાર્થના ગાતા હતા, મારિ બેબિને તૈયાર કરવવાનિ પ્રેરના મલિ.. આભાર.
reminds olden golden days…….
zinadada was in our school and
just yesterday c.n.vidyavihar arranged grand prog.
for old students and today read his poem. thanks…..
જીવનભારતીશાળા, સુરત ના કલાભવન ની ૨૦ વર્ષો પહેલા ની સ્મૃતિ તાજી થઇ.
ધન્યવાદ.
પ્રણવ શેઠ
સાઉદી અરેબિયા.
jigneshbhai,
ghana divso thi aa kavita mane anayase yaad aavi hati, aaje tamara blog par vachine khoob anand thayo.
thank you,very much
regds
vinay margi
vapi
vinaymargi@yahoo.co.in