ખોળિયાનાં અર્થને ઉકેલવા છે
જીવનાં સંબંધ તો ખંખેરવા છે.
વેદનાથી જે ઠ્સોઠ્સ છે ભરેલા
દર્દના ખાબોચિયા ઉલેચવા છે
વાંજણી ઈચ્છાનાં સર્પો પાળવાને
વાંસળીથી સૂર ઝેરી છેડવા છે.
ફૂલને નાડાછડી બાંધી સુતરની
જીન્દગીના કંટ્કોને ફેંકવા છે
શૂન્યતાની કૂંખે સર્જન જન્મ લે તો
ગીત તેના કંકુથી આલેખવા છે.
– મુકેશ બોરીચા
( ગુજરાત સામયિક, દિવાળી વિશેષાંક ‘૦૮ માંથી સાભાર )
JUST SUPERB.
Very nice…..antarni vedana kamalana foolni jem khili……
Very nice dil ma thi utareli ghazal……..
khubaj sundar gazal prasarit kari. aabhar
Comment by
Chandrakant.
ગુજરાતમાં વાંચેલ સુન્દર ગઝલ ફરી એકવાર અહી માણી.
સુંદર ગઝલ..