ભાવનગરના શ્રી દાન વાઘેલાની રચનાઓ ઘણાં પ્રતિષ્ઠિત સામયિકોમાં સમયાંતરે માણવા મળતી રહે છે, અને પ્રથમદર્શી રીતે તેઓ પ્રેમીઓના કવિ જણાય છે, પણ ના ! પ્રસ્તુત ગઝલો તેમની સત્વશીલ મરમી વાતોને વાચા આપવાની હથોટીનો સબળ અને સક્ષમ પુરાવો છે. આપણી ભાષામાં આ પ્રકારની રચનાઓની ચર્ચા ખૂબ જ થાય છે, પરંતુ તેમાં રહેલા સત્વને માણવાનું આવી ચર્ચાઓમાં રહી જાય છે. ગઝલનું આવું સૌંદર્ય માણવા મળે એ આપણું સદભાગ્ય જ કહેવાય ને!
૧.
સાદ પાડીનેય તું બોલાવને;
હું ય તત્પર છું અહીંયા આવને !
આપણો સમ્બન્ધ અલબેલો રહ્યો;
કોઈ કયારે કહી શક્યું કે જાવને !
સાવ હળવાફૂલ જ્યાં અર્થો મળ્યાં;
શબ્દ ખુદ કહેતા કે અમને ગાવને !
માણવાનો રેશમી અવિચળ મિજાજ;
બેઉ સંજોગો વધુ વિંટળાવને!
એક બે ને ત્રણ કહેલી દોડમાં;
હું પણાને હદ મૂકી હંફાવને !
આપણે એકત્વ પામ્યા ‘દાન’માં
તું કદીના છોડશે સદભાવને !
૨.
શબ્દના મોતી પરોવો પાનબાઈ;
ના કદી ખોવો એ મોકો પાનબાઈ !
એવી રીતે પામવો પરબ્રહ્મને;
વળગણોને આવે જોકો પાનબાઈ !
શૂન્યમાં સૌને સમાવી લો પછીથી;
રાખશે એ ખૂદ રખોપો પાનબાઈ !
જો ગગનગઢથી પછી ઉતરે ગિરા;
અર્થ સૌથી એ જ મોટો પાનબાઈ !
એકતારો હાથમાં લઈને મીરાં;
કહી ગઈ છે એજ વાતો પાનબાઈ !
– દાન વાઘેલા
શબ્દના મોતી પરોવો પાનબાઈ;
ના કદી ખોવો એ મોકો પાનબાઈ !
કવિ સાથે રુબરુ ચર્ચા મુજબ સન્દેશ લખુ તો ઉપર દર્શાવેલ રચના દાન વાઘેલા દ્વારા સર્જાયેલ નથેી.
વેબ સાઇટ પર મુક્નારનેી ભુલ ત
sorry but this gujarati typing option is very bad…plz change it as a web site tester its not good…
—himanshu
સુંદર મર્મસ્પર્શી ગઝલ્!
સપના