આખરે ક્યાં સુધી
હું આમને આમ જ જીવ્યા કરું?
અને જોયા કરું મૂંગો થઈને
ગૂંગળાતું બાળપણ
જ્યાં ત્યાં ખોરવાતુ ને
ખોટે રસ્તે દોરવાતું યૌવન,
ને અપમાનોની આગમાં
ભારે ઠુંઠવાતું ઘડપણ.
Advertisement
ક્યાં સુધી હું જોયા કરું
તમારા નિર્દય દેખાડા
ભેદભાવના નગ્ન તમાશા
માણસ માણસના રક્તના પ્યાસા
એકને માથે, એક ખાસડે
એકને આશા, એક નિરાશા
ક્યાં સુધી હું જોયા કરું
કે તમે કોઈના નથી
Advertisement
મતલબના સાથી છો
ને ઘોર સ્વાર્થી છો
ક્યાં સુધી હું આમ જ જોયા કરું
ને વિચાર્યા કરું, ક્ષણે ક્ષણે મરું
કે હું ય તમારામાં થી જ એક છું.
rhaday ne sparshi jai tevi kavita. bahuj saras.
Commentby:ChandraVaitha
excellent one really heart touching