મને મારી ભાષા ગમે છે
કારણ બાને હું બા કહી શકું છું
‘મમ્મી’ બોલતા તો હું શીખ્યો છેક પાંચમાં ધોરણમાં
તે દિવસે ખૂબ રોફથી વાઘ માર્યો હોય એમ
મેં ‘મમ્મી’ કહીને બૂમ પાડેલી.
બા ત્યારે સહેજ હસેલી-
કારણ બા એક સાદો પોસ્ટકાર્ડ પણ માંડમાંડ લખી શક્તી.
બા બે ન્કમાં સર્વિસ કરવા ક્યારેય ગઇ નહોતી
અને
રાત્રે ‘લાયન્સ’ની પાર્ટીમાં ગઇ હોય એવું પણ યાદ નથી
બા નવી નવી ડીશ શીખવા ‘ કુકીંગ ક્લાસ’ માં ગઇ નહોતી
છતાં ઇંગ્લિશ નામ ખડક્યા વગર એ થાળીમાં જે મૂકતી
તે બધુંજ અમૃત બની જતું.
મને મારી ભાષા ગમે છે.
કારણ મને મારી બા ગમે છે.
ખુબ સરસ
khre khub sarsh.
મને મારિ ભાશા ગમે છે
ચન્દ્રા
વિપિન પરિખ રચિત સુંદર કાવ્ય..
મને મારી ભાષા ગમે છે.
કારણ મને મારી બા ગમે છે.
ઉપરની બે લીટીમાં જ બધું આવી જાય છે.
લી.પ્રફુલ ઠાર
અત્યંત બળૂકું કાવ્ય.
મા જે ભાણામાઁ મૂકે તે અમૃત સિવાય બીજુઁ કશુઁ હોઇ જ કેવી રીતે શકે? ને હવે “બા” ને “મમ્મી” વચ્ચે ફરક છે ખરો?
Excellent.