અધરાતે મધરાતે દ્વારકાના મહેલ મહીં,
રાધાનું નામ યાદ આવ્યું,
રુક્મિણીની સોડ તજી ચાલ્યા માધવ
બંધ દરવાજે ભાન ફરી આવ્યું.
દ્વારકાના દરિયાનો ખારો ઘૂઘવાટ
દૂર યમુનાના નીરને વલોવે
સ્મરણોનું ગોરસ છલકાય અને માધવની
આજને અતીતમાં પરોવે.
કેદ આ અજાણી દિવાલોમાં, જાણીતી
કુંજગલી કેમ કરી જાવું?
રાધાના નેણની ઉદાસીના કેફ તણી
ભરતી આ ગોકુળથી આવે
મહેલની સૌ ભોગળને પાર કરી માધવના
સૂનમૂન હૈયાને અકળાવે
ભીતર સમરાંગણમાં ઉભો અર્જુન
એને કેમ કરી ગીતા સંભળાવું?
( શ્રી હરિન્દ્ર દવેના પુસ્તક ધર્મસભા માંથી સાભાર.)
MP3 Levi rite malse
સુંદર કાવ્ય. — ભીતરના સમરાંગણમાં ઊભો અર્જુન ! … કેવી ઉત્તમ કલ્પના !
કાલિદાસ વ. પટેલ {વાગોસણા}
સુન્દર કાવ્ય
હરીઁદ્રભાઇ પાસે બેસો એટલે જાણે માધવના ખોળા માઁ બેઠા, માધવની વ્યથા તમને પોતીકીલાગે.