ચાલોને રમીએ હોડી હોડી
ચાલો ચાલોને …ચાલોને.
વરસ્યો વરસાદ આજ ખૂબ મુશળધાર
ઝરણાં નાના જાય દોડી દોડી … ચાલોને.
બાપુનાં છાપાં નક્કામાં થોથાં,
કાપીકૂપીને કરીએ હોડી … ચાલોને.
સાદી ને સઢવાળી, નાની ને મોટી
મૂકીએ પવનમાં છોડી છોડી … ચાલોને.
ખાલી રાખેલી ઉંધી વળે તો,
પાંદડા ને ફૂલ ભરું તોડી તોડી … ચાલોને.
જાશે દરિયાપાર પરીઓના દેશમાં,
સૌથી પહેલી દોસ્ત ! મારી હોડી … ચાલોને.
વર્ષો પહેલા, શાળામાં ભણતા ત્યારે કદાચ પ્રાથમિક શાળાના કોઇક ધોરણના પાઠ્યપુસ્તકમાં આવતું આ બાળગીત મને હોડી અને વરસાદ એ બંનેના લીધે ખૂબ ગમે છે. કદાચ બાળપણમાં આપણા મનની અભિવ્યક્તિના આવા સરળ માધ્યમો મળ્યા છે એનું જ કારણ છે કે હજીય આ કવિતા એક બાળપણ જીવતું કરતી જાય છે….
મારા બાળપણનું અમૂલ્ય સંભારણું……
It’s too good
Aje a puri kavita sambhali kubaj anand thayo mane mara a sundar je pacha kyarey nai ave te divaso yad avi gaya
ચલો ને રમિએ હોડિ હોડિ
અરે આ કવિતાએ તો મને મારા બાળપણનિ યાદ તાજિ કરાવિ દિધિ …
ખરેખર સુન્દર્…
ચન્દ્રા
khar khar sarsh cha.kavita. balpan ni yad apvi jay cha.