(૧) ડાહ્યો
પાગલખાનાની દીવાલ ઠેકીને એણે દોટ મૂકી. દોડતા દોડતા એ શહેરની વચ્ચે આવેલા ચોક સુધી પહોંચી ગયો. ચોકની વચ્ચે લોભામણા વચનોની લ્હાણી કરી રહેલા નેતાજી અને મુગ્ધ બનીને તેમને સાંભળી રહેલાં ટોળાને એ અવાચક બનીને જોઈ જ રહ્યો. પછી તુર્ત જ એ પાસે ઉભેલી રીક્ષામાં છલાંગ મારી ચડી ગયો અને રીક્ષાચાલકને કહ્યું ….
“પાછી… મેન્ટલ હોસ્પિટલ લઈ લે ભાઈ….!”
(૨) મોતિયો
પોતાની જ જ્ઞાતિની મોટી પુત્રવધૂ પ્રત્યે કુણું વલણ અને પરજ્ઞાતિમાંથી આવેલી નાની પુત્રવધૂ પ્રત્યે અણગમો ધરાવનારા જયશ્રીબેનને મોતિયાના ઓપરેશનમાં કોમ્પ્લીકેશન ઉભું થતાં હોસ્પીટલમાં ત્રણ દિવસ વધુ રોકાવું પડ્યું. આ ત્રણ દિવસો દરમિયાન મોટી પુત્રવધૂ ફોનથી ખબર પૂછતી રહી પણ નાની વહુ ત્રણે દિવસ બાની પડખે જ રહી. ત્રીજે દિવસે ચેકઅપ વખતે જયશ્રીબા ડોક્ટરને કહી રહ્યા હતાં.. “મોતિયો તો બહુ સારો ઉતરી ગયો હોં સાહેબ, હવે બધું દીવા જેવુ ચોખ્ખુ દેખાય છે.”
(૩) લાકડી
“બા આ લાકડી હવે ભંગારવાળાને આપી દઉં …?” ઘરનો કચરો સાફ કરતાં પુત્રવધૂ નિશાએ મૃત સસરાની હાથ લાકડી બતાવતાં સાસુને પૂછ્યું.
“હા બેટા, હવે તો મારાથી પણ ક્યાં ચલાય છે?” પતિની છબી સામે જોઇને નિસાસો નાખતાં વ્હીલચેરવશ કમળાબેન ધીરે રહીને બોલ્યાં.
(૪) ઇન્વેસ્ટમેન્ટ
“અરે અંકલ, આ ‘એફ.ડી’ મુદ્દત પાક્યા પહેલા શું કરવા તોડો છો? આ ઇન્વેસ્ટમેન્ટ તો ઘડપણમાં સહારો બની રહેશે.”
બેન્ક ક્લાર્કને જશુભાઈ કેવી રીતે સમજાવે કે પોતાના ઘડપણના સહારા એવા એકનાં એક દીકરાને ડ્રગ રીહેબીલીટેશનના પ્રોગ્રામમાં દાખલ કરવાની ફી ભરવા માટે આ ‘એફ.ડી’ તોડ્યા વગર છૂટકો જ ન હતો.
(૫) ગુનો
આર્થિક અક્ષમતાને કારણે એબોર્શન ક્લીનીક આવેલું દંપતિ, વેઈટીંગ રૂમની દીવાલ પર લાગેલું ‘ગર્ભપાત કાયદેસર છે.’ નું લખાણ વારંવાર વાંચીને પોતાનો ગુનાહિત ભાવ છુપાવવાનો પ્રયત્ન કરી રહ્યું હતું અને….
પેટમાં પાંગરતું બીજ જાણે જીવનની ભીખ માંગી રહ્યું હતું. દવાખાનાની બહાર રસ્તા પરના બીલબોર્ડ પરનું લખાણ પત્નીની નજરે પડ્યું… “ભારતીય કાનૂન ધારા મુજબ ભીખ માંગવી એ ગુનો બને છે.”
જન્મ ન પામેલા તેના શિશુને સંભવિત ગુનાથી બચાવવા તેણે ડોક્ટરની કેબીન તરફ મંદ ગતિએ પગલાં ભરવાનું શરુ કર્યું.
– હેમલ વૈષ્ણવ
ઉર્દૂ સાહિત્યના પ્રખ્યાત સર્જક સઆદત હસન મન્ટો (ઈ.સ. ૧૯૧ર – ૧૯પપ)ની કેટલીક વાર્તાઓ ખૂબ જ વિશદ પાર્શ્વભૂમિકામાં લખાયેલી જોવા મળે છે, અને એમાંથી કેટલીક માઈક્રોફિક્શનના મૂળ ફોર્મેટને સ્પર્શતી હોવાનો આભાસ પણ થાય છે. આક્રોશભર્યા પણ મજબૂર પાત્રો, થોડામાં ઘણુંબધું કહી શકવાની ક્ષમતા અને વાર્તાના ખુલ્લા છેડાઓ દ્વારા વાચકને મળતો સર્જનનો આનંદ એ તેમની વિશિષ્ટતાઓ હતી, માઈક્રોફિક્શનના ક્ષેત્રને સ્પર્શતા લેખકે મન્ટોનું સાહિત્ય અવશ્ય વાંચવું જોઈએ એવું મારું માનવું છે. માઈક્રોફિક્શનના અક્ષરનાદ પરના ખેડાણને સતત આગળ ધપાવતા હેમલભાઈ વૈષ્ણવની પાંચ માઈક્રોફિક્શન આજે પ્રસ્તુત છે. વાર્તાઓ પાઠવવા અને પ્રસ્તુત કરવાની તક આપવા બદલ હેમલભાઈનો ખૂબ ખૂબ આભાર.
ધુમકેતુના “તણખા”-વાર્તા સંગ્રહોની શ્રેણી યાદ આવી …અંતે ચોટ કરી જાય તેવા ” અગ્નિનો ચટકો” લાગે તેમ, અસર કરી જતી આ ચુટકીસી રજુઆત ખરેખર “કાબિલ-એ-દાદ” …સલામ ! એમને સાભિનંદન તમારો પણ આભાર .
-લા’કાંત / ૨૭.૩.૧૪
these microfiction stories r v.good,touching.
They r like haikus in poems.
in a small pendrive one can save lots of data,this one story
describes the feelings in lots.
expecting more from u
બધા મીત્રોનો ખૂબ આભાર ….
ખુબ સરસ…nicely written…keep it up
Nicely written with touchy and emotional points and with some reality as well.
અતિ સુન્દર! તમારેી ગુજરાતેી ભાશા ઉપરનો કાબુ દાદ માગેી લે એવો હો!
અને વાર્તા બધેી દિલને હલાવેી દે!
વાહ..
વાહ બહુજ મજ આવેી આમ્જ મને સરસ સહિય્ત્ય નો સ્પર્શ આપ્ત રહો..મહિન મા એક વાર થેી વધુ વાર લખિ ને મોક્લશો તો પન વધુ અનન્દ આવશે..
હેમલભાઈ, ખુબ સરસ , ચોટદાર મને ખુબજ ગમેી..
Less time consuming with great output.
please keep it up to refresh the mind flow.
Pagal nu dahapan, sasu ni drashti, putra ane pati prem ni anokhi zalak
વેર્ય થિન્ક્ફુલ્લ્ય એક્ષ્હિબિતેદ ઇન પ્રિસે વય – અલ્લ ઇસ વેર્ય હેઅર્ત તોઉચિન્ગ મત્તેર્
very thinkfully written in avery precise manner – very heart touching with deepness it is expressed
ચટાકેદાર વાર્તાઓ તો ઘણી હોય, પણ ચાર લીટીમાં ચોટદાર ક્યાં મળે?
ખુબ જ સુન્દર રચનાઓ છે… મને ૩ અને ૫ મી રચના ખુબ જ ગમી… ધીરે ધીરે હેમલભાઈની વાર્તાઓનું વળગણ થવા લાગ્ય છે…
નાની પણ ચોટદાર વાર્તા,અભિનંદન
સરસ નહિ બહુ બહુ બહુ બહુ બહુ સરસ …… સીધો હૈયાને સ્પર્શી જતો કથાનો ભાવ
મન ને વિચારતુ કરી દે. તેવી વાર્તા.
થોડામાં ઘણું કહેવાનો ખુબ સુંદર અને સફળ પ્રયાસ, બધીંજ વાર્તાઓં સારી હતી, મર્માત્મક અને સચોટ…
હેમલભાઈ તમારી આ લેખન શૈલીની હું પ્રશંસક છું… આમાં ૧.. અને ૪…. ૫…. મને ખૂબ ગમી…
all fine but second is best
બહુ જ સરસ વાર્તાઓ બની છે. ગમી.
shortest and sweetest ones. I came across for the first microfictions on this platform and has really pleased in this time of speed by a punch.
Short stories with so much depth in them… Each and every short story has come across giving us some real life messages…absolutely love reading them. Knowing Hemalbhai personally, I will take the liberty of writing this.. “Hemalbhai is a wonderful human being and an even more wonderful writer”. Keep it up, Hemalbhai!!!