Yearly Archives: 2008


શેખાદમ આબુવાલા ની રચનાઓ 3

જાણું છું એમ તો તમે કિસ્મતની ચાલ છો, તો પણ કહું છુ આજે તમે મારી કાલ છો, એવો જવાબ છો કદી આપી શકાય ના, પૂછી શકાય ના કદી એવો સવાલ છો, આ રૂપ, આ ગતિ, કવિ બીજુ તો શું કહે, હરણાની ચાલ છો, ગુલાબોના ગાલ છો, હું તો કરી રહ્યૉ છું સમય આપવાની વાત, છો સંકુચિત મિલન માં, વિરહમાં વિશાલ છો, સપનામાં એમ તો તમે વાસ્તવથી કમ નથી, જાગું છું ત્યારે તમે કેમ ઇન્દ્રજાલ છો, જીવન આપણું જોડાઇ શકે તો માનીશ, તમે કમાલ હતા ને હજીય કમાલ છો ↔↔↔↔↔↔↔↔↔↔↔↔↔↔↔↔ તમારી મૂંગી આંખો માં સવાલોના સવાલો છે, છતાંય બેચૈન થ ઇ ને હું કેટલા પ્ર્શ્નો પૂછું છું, મને પણ થાય છે કે પ્રેમ માં હું આ શું કરું છું, તમે રડતા નથી તોય તમારી આંખ લૂછૂ છું. ↔↔↔↔↔↔↔↔↔↔↔↔↔↔↔↔ આંસુ નું આંખ માં ઝૂલી જવુ, કેટલું વસમું છે તને ભૂલી જવું ↔↔↔↔↔↔↔↔↔↔↔↔↔↔↔↔ હસું છું એટલે માની ના લેશો કે સુખી છું હું રડી નથી શક્તો એનું દુઃખ છે મને, દુઃખી છું હું, દબાવીને બેઠો છું જીવન ના કારમા જખ્મૉ, ગમે ત્યારે ફાટે એવો જ્વાળામુખી છું હું.


એક અધૂરી પ્રેમ કથા… 13

એક આંધળી છોકરી હતી. તેને પોતાના આંધળા હોવાના લીધે પોતાનાથી નફરત હતી. બધાથી નફરત હતી, પણ એક છોકરો તેને પ્રેમ કરતો હતો, તે એ છોકરાને પ્રેમ કરતી હતી. તે ધણી વાર પેલા છોકરા ને પૂછતી કે જો હું જોતી હોત તો પણ તું મને આટલો જ પ્રેમ કરત? અને એ છોકરો તેનો હાથ પકડી લેતો, કાંઇ ના કહેતો… તે એ છોકરા ને કહેતી કે જો મારે આંખો હોત તો હું તારી સાથે લગ્ન કરત… અને પછી અચાનક કોઇએ તેને આંખો દાન કરી, હવે તે બધુ જોઇ શક્તી હતી… તેણે પોતાના પ્રેમીને જોયો, તે પણ આંધળો હતો. તેણે પૂછ્યું, “હવે તો તું જોઇ શકે છે….હવે તું મારી સાથે લગ્ન કરીશ? ” પેલીએ ના પાડી અને કહ્યું, “આંધળા સાથે લગ્ન કરી ને મારે જીંદગી બગાડવી નથી…” હતાશ થઇ ને પેલો જતો રહ્યો અને જતા જતા કહેતો ગયો, “પ્રિયે, મારી આંખો નું ધ્યાન રાખજે…..” (  jayan172 ના નેટલૉગ બ્લૉગ નો ગુજરાતી અનુવાદ)


થોડા શે’ર

રૂપના ઘૅલા છીઍ, “શૂન્ય” ના ચેલા છીઍ, વેર માં ભલૅ પાછળ હશું, પ્રૅમ માં પહૅલા છીઍ… – શૂન્ય પાલનપુરી કરમનૅ ભુલી જાશું, સિતમનૅ ભુલી જાશું, ખુશીનૅ ભુલી જાશુંનૅ ગમનૅ ભુલી જાશું, શબ્બતમાં તમારૉ ખયાલ ઍ હદ સુધી છૅ અમનૅ, તમારી યાદ નહીં ઇચ્છૉ તૉ તમનૅ પણ ભુલી જાશું… – પિયુષ આશાપુરી દાવૉ છે અલગ પ્રૅમનૉ દુનિયાની રીતથી , ઍ અહીં ચુપ રહૅ છે,જૅનૉ અધિકાર હૉય છે.. – મરીઝ ઍક પળ ઍના વિના ચાલતુ નહૉતુ “મરીઝ” કૉણ જાણૅ કૅમ આખી જીંદગી ચાલી ગઇ… – મરીઝ આંખો થી કહી દે કે પ્રેમ છે તોય ધણું, હૈયાને વહેમ દઇ દે તોય ધણું, સાથે મરવાનો વાયદો કરવો નથી મારે, જનમ જનમ નો સાથ દઇ દે તોય ધણું… – જીગ્નેશ અધ્યારૂ સમય પણ હોય છે કેવો નજાકતનો મિલન વેંળા પડે છે આંખ ને બોજ ભારે પોતાની જ પાંપણનો.. – મરીઝ


રૂપાળો એક રિશ્તો લાગણીનો 5

 કરી તૉ જૉ… રુપાળૉ એક રીશ્તૉ લાગણીનૉ તું ય કરીતૉ જૉ, મારી સાથૅ બૅ ડગલા પ્રણય ના તું ય ભરી તો જો, સતત તું રહૅ છે માર શમણામાં – સ્મરણ માં, કદી એકાંતમાંય મારુ નામ સ્મરી તૉ જૉ, પ્રતિક્ષા કરીછે કૅટલીય મેં પામવા તુજને, કસૉટી આજ મારા પ્રૅમની તું ય કરી તૉ જૉ, થશે તનૅ અનુભવ એક મીઠા દર્દનૉ ત્યારૅ, મારી યાદનૅ તારા હ્રદયમાં સંઘરીતૉ જૉ, બિછાવ્યુ છે મૅં હ્દય તારી યાદમાં સદાય, અમારા માર્ગ માં તુંય નયન ઢાળી તૉ જૉ, છે ક્યાં જીવવા જૅવું જીવનમાં જૉ પ્રૅમ ના હૉય, બસ વાત મારી આટલી કાનૅ ધરી તૉ જૉ, સિતારા તૉડવાનૉ વાયદૉ કરવૉનથી મારૅ, પડીનૅ પ્રૅમમાં મારા ગગનનૅ સર કરી તૉ જૉ, મુંગૉ પણ ભરપૂર પ્રેમ મૅં તનૅ કર્યૉ, પ્રયત્ન ઍનૅ કરવાનૉ સરભર તુંય કરી તૉ જૉ… (  B V M Kelidoscope ’99  માં થી સાભાર….)


ચાલ જઈએ પ્રણયના રસ્તે – જીગ્નેશ અધ્યારૂ 3

 તારી સાથૅ… ચાલ જઈએ પ્રણયના રસ્તે, કોઈ પણ ચાહત વિના, મળશે ક્યાંથી જીવનની મંઝિલ, તારી મુહબ્બત વિના, પ્રણયનો પંથ કાંટાળો છે, બસ તારો જ સથવારો છે, વિશ્વાસનું વહાણ, પ્રણયનો દરીયો, સંદેહોની સંગત વિના. અરમાનોનો ભાર લઈને ચાલી શક્યું છે કોણ? ચાલને હલકા થઈને જઈએ નાહકની હસરત વિના, સમજણની હદથી ઘણે દૂર આવી ગયા છીએ, દુઆ કબૂલે છે ખુદા પણ હવે, લમ્હા એ ઈબાદત વિના.  – જીગ્નેશ અધ્યારૂ