૧. તોય આ લેસન ક્યાં પૂરું થાય છે…
ટેરવા બેભાન થાતા જાય છે,
તોય આ લેસન ક્યાં પૂરું થાય છે.
ઓટલાને છે રજેરજની ખબર,
રખડું ટોળી રોજ ક્યાં ક્યાં જાય છે.
કાચબો અંતે વિજયશ્રીને વર્યો,
તોય સસલાભાઈ ક્યાં શરમાય છે?
સ્કૂલમાંથી બાળકો જ્યારે છૂટે,
ચોક, ફળિયું ને ગલી હરખાય છે.
ત્યાં જ માં ભણવા મને બેસાડજે,
સ્મિતની જ્યાં કાળજી લેવાય છે.
રેતથી ખિસ્સાં ભરેલાં હો ભલે,
ભૂલકાં હરપળ ધની દેખાય છે.
હીંચકે ‘રાકેશ’ તું બેઠો ભલે,
બાળકોની જેમ શું ઝૂલાય છે?
૨. મા ભલે થોડું ભણેલી…
આહમાંથી અવતરેલી હોય છે,
એ ગઝલ અભરે ભરેલી હોય છે.
બાળકોની આંખ વાંચે કડકડાટ,
મા ભલે થોડું ભણેલી હોય છે.
ઠાઠથી દાખલ થતી કીડી બધી,
જાણે દર એની હવેલી હોય છે.
ક્યાંક એમાં સાર સઘળો હો નિહિત,
જે કડીને અવગણેલી હોય છે.
સ્વાદને આવ્યા વિના છૂટકો નથી,
રોટલીમાં એ વણેલી હોય છે.
શ્વાસની મૂડી ખરચતા એમ સૌ
જાણે રસ્તામાં મળેલી હોય છે.
ઝૂલવાની આપણી દાનત નથી,
કેટલી ડાળો નમેલી હોય છે.
૩. આંગણું છલકી ગયું…
દોરશે અંધાર ચારેકોરથી,
એ જ ચિંતામાં બધાં છે ભોરથી.
હોય છે એની કણેકણ પર નજર,
ના રહે છૂપું કશું ઠાકોરથી.
બાજરીની વાટકી મૂકી જરા,
આંગણું છલકી ગયું કલશોરથી.
ફૂલથી પણ ભય હવે તો લાગતો,
એક દિ’ પાલો પડ્યો’તો થોરથી.
હાથમાંથી ફીરકી સરકી પડી,
કોણ જાણે શું કપાયું દોરથી.
ઘરમાં આવી કેટલી તાજી હવા,
દ્વાર અથડાયું ભલેને જોરથી.
– રાકેશ હાંસલિયા
રાકેશભાઈ હાંસલિયાનું નામ અક્ષરનાદી વાચકો માટે નવું નથી, મંજાયેલી કલમનો બહુરંગી સ્વાદ આપણે અહીં આ પહેલા પણ માણ્યો છે. પણ આજે તેમણે પાઠવેલી ગઝલો, તેઓ કહે છે તેમ, ‘નવી નક્કોર’ છે અને છતાંય એ બાળસહજ અનુભૂતિનો એક અનોખો અર્થ લઈને આવે છે. સામાન્ય રીતે ગઝલો મોટેરાંઓ માટે જ લખાતી હોય એવું અનુભવાયું છે, પણ અહીંની પહેલી ગઝલ ‘બાળગઝલ’ છે, બીજી ગઝલનો વિસ્તાર મા સુધી પહોંચે છે અને ત્રીજી ગઝલ માંથી ઠાકોર સુધી લઈ જાય છે. ગઝલોને તેના જ શેરમાંથી શીર્ષક આપવાનો યત્ન મેં કર્યો છે. અક્ષરનાદને તેમની કૃતિઓથી સતત તરબતર કરવા બદલ રાકેશભાઈનો ખૂબ ખૂબ આભાર.
I have read some gazals of Rakesh. He is superb – imagination par excellence. He tells so subtle thing with such an ease.
વાહ રાજેશ ભાય્,
ત્રને ગઝલ અતિ સુન્દર્ ! બહુ સમય બાદ તેરવા, ફલિયુ શબ્દો વાચવા મલ્યા.
મા ભલે ઓચ્હુ ભનેલ્ય હોય પન દરેક મા તેના સન્તાન નિ આન્ખ મા શુ ચ્હે તે કદ્કદાત વાન્ચિ લેવાનિ કુદ્રતિ બક્શિશ મલેલિ હોય ચ્હે.
આવિ સુન્દર રચના આપ્વા માતે આભાર્!
આન્ન્દ્થયો.વાચન ગમયુ
ખુબ સરસ રચનાઓ.
લેસન, અને રેત થી ભરેલ ખીસ્સા વડે ધનીક સમજતા બાળકો.
ઓછુ ભણેલી મા,બાળકો ની આંખ અને મન સમજવા માં હોંશિયાર, બાજરી નિ વાટકી મુકી જરા
અને આન્ગણા નુ કલશોર થી છલકાઈ જવુ. ખુબ સરસ.
adbhut bosss… really nice… baa wali gazal kharekhar j kabile dad che..
ખુબ સરસ ગજલો નો સ્વાદ ચાખવા મલ્યો રાકેશભાઇ તમને ખુબ ખુબ અભિનનદન્
માસુમિયત અને માર્મિક વાસ્તવિકતાથી ભરેલી અપ્રતિમ રચનાઓ પ્રસ્તુત કરવા બદલ રાકેશભાઈ ને હ્રદય પુર્વક અભિનંદન.
Very good!!! Since long back I read this type of GAZAL .I like the same. thanks….
Very nice
કવિશ્રી રાકેશભાઈ;
**લેસનવાળી** કવિતા અને*બા ભલે થોડું ભણેલી**કવિતા મને ખૂબ જ ગમી.
******અભિનંદન.**જયેશ શુક્લ.”નિમિત્ત.”વડોદરા.
06.12.2013.
wah rakesh bhai ,
rakesh bhai no sampark aapo
ek vaar rubaru mali ne , sambhalva chhe
khoob minakri saathe shabdo ne saandhe chhe.
mane gujrati key board ma type karta nathi avadtu.
Wah Rakesh bhai……….
Very nice poems………
wah …Rakesh bhai…very very nice.
બાળકો ની આખ વાન્ચે કડકડાટ,
મા ભલે થોડુ ભણેલી હોય છે.
વાહ, વાહ, ખૂબ જ સુન્દર. ધન્યવાદ અને આભાર