પરોઢના ઝાકળ બાઝ્યાં
ઘાસ પરથી ચાલતાં ચાલતાં
ઝાકળ ઝીલી લે છે
તારાં આંસુઓ
ઝાકળ તો ઉડી જશે
કળ નહીં વળે
તારા આંસુઓને
લીલીઘટાનાં ઝુમ્મરોમાં
સૂર્યકિરણો સળીઓ ગોઠવે છે
એ સોનેરી માળામાં
ફરફર ઉડતાં આવે પંખીઓ
જેને રાતભર
તેં તારા સ્વપ્નની કથા કહી છે.
એ માળામાં ઝળહળતી
તારી સ્વપ્નકથા જોવા
ને એ ઘાસમાં
ફરી તારી સાથે ચાલવા
આવીશ.
– સિલાસ પટેલિયા
( નવનીત સમર્પણ જૂન ૨૦૦૩માં થી સાભાર…)
Very nice. Dil ne sparshi jay 6.